قبل از اینکه دریچه منهول فاضلاب به یکی از اجزای اصلی یک خیابان شلوغ شهری تبدیل شود، باید فرآیند تولید پیچیده‌ای را طی کند.

از طراحی الگو گرفته تا ریختن مذاب، ساخت این دریچه یک کار فوق‌العاده پر زحمت و در عین حال جذاب است که شامل صبر، آماده‌سازی و حتی خلاقیت است. اگر کنجکاو هستید، بیایید نگاهی به نحوه ساخت دریچه‌های منهول بیندازیم.

دریچه نانو پلیمری

دریچه‌های منهول ممکن است وظیفه ایمن نگه داشتن عابران پیاده را داشته باشند، اما کارگران کارخانه مسئولیت بیشتری دارند تا اطمینان حاصل کنند که این دریچه‌های چدنی یا کامپوزیت به اندازه کافی قوی هستند که در برابر شرایط سخت و وزن وسایل نقلیه مقاومت کنند.

تولید دریچه‌ منهول برای فاضلاب شامل چندین مرحله برای اطمینان از دوام و عملکرد آن‌ها می‌شود. این فرآیند تولید معمولا با انتخاب مواد با کیفیت بالا، مانند چدن، که می‌تواند وزن وسایل نقلیه را تحمل کند و در برابر خوردگی مقاومت کند، آغاز می‌شود.

پس از انتخاب مواد، با استفاده از تجهیزات و تکنیک‌های تخصصی قالب گیری و به شکل دلخواه در می‌آیند. سپس دریچه‌ها با پوشش‌های محافظ پوشانده می‌شوند تا طول عمر خود را افزایش داده و از زنگ زدگی جلوگیری کنند.

اقدامات کنترل کیفیت نیز در طول فرآیند تولید اجرا می‌شود تا اطمینان حاصل شود که دریچه‌های منهول مطابق با استانداردها و مشخصات صنعت هستند. این شامل تست استحکام، دوام و مقاومت در برابر عوامل محیطی است.

دریچه منهول معمولا با استفاده از فرآیند قالب شنی در کارخانه‌هایی به نام ریخته گری تولید می‌شود. فرآیند ریخته گری شامل چهار مرحله زیر است:

ساخت الگو

دریچه‌‌های منهول معمولا نوعی الگو یا تصویر روی خود دارند که می‌تواند فرهنگ شهر یا متنی از یک هنرمند را نشان دهد. در بیشتر موارد، قالب‌های منهول یا از چوب تراشیده می‌شوند یا با استفاده از دستگاه‌هایی از آلومینیوم ساخته می‌شوند.

هر پوشش منهول به دو الگو نیاز دارد: یکی برای قسمت بالایی رو به بالا و دیگری برای قسمت زیرین. قسمت بالایی معمولا طرحی تزئینی‌تر است، درحالی‌که قسمت پایین احتمالا صاف است. گاهی اوقات، قسمت پایین دارای طرحی است، مانند الگوی تار عنکبوت سه بعدی. این بدون افزایش وزن دریچه منهول چدنی استحکام بیشتری را فراهم می‌کند.

آماده سازی قالب

برای شروع فرآیند قالب‌گیری، دو نیمه از مدل منهول در جعبه‌هایی قرار می‌گیرند که به نام «فلاسک» شناخته می‌شوند.

ماسه سبز – ماسه مرطوب (گاهی اوقات با خاک رس، روغن یا رزین مخلوط می‌شود) که هنوز سفت نشده و بنابراین هنوز در حالت “سبز” است – سپس به‌طور محکم در این فلاسک‌ها بسته می‌شود تا قالب‌ها ایجاد شود.

این فرآیند به قالب گیری شنی معروف است.

هنگامی که الگوها برداشته می‌شوند، تصاویر توخالی از هر دو نیمه بالایی و پایینی پوشش منهول در شن باقی می‌ماند. سپس این نیمه‌ها را می‌توان در یک قاب فلزی بزرگ که به‌عنوان “فلاسک درگ” شناخته می‌شود، مونتاژ کرد. 

دریچه نانو پلیمری

ذوب و ریختن

در یک ریخته گری، ضایعات فلزی را می‌توان در انواع مختلفی از کوره‌ها ذوب کرد تا دریچه منهول ایجاد شود.

بسته به فلز، ذوب معمولا در حدود 2300 تا 2700 درجه فارنهایت رخ می‌دهد. سپس فلزات دیگر را می‌توان به منظور افزایش استحکام یا اتصال با ناخالصی‌ها به آهن مذاب آلیاژ کرد (مخلوط کرد).

این اتصال یک محصول زائد به نام “سرباره” ایجاد می‌کند که به بالای آهن مذاب شناور می‌شود تا حذف شود.

کارگران ریخته‌گری از یک ملاقه یا دیگ فلزی بزرگ برای جمع‌آوری آهن مذاب استفاده می‌کنند و آن را از سوراخ‌هایی در فلاسک که به رایزر معروف هستند، در قالب ماسه می‌ریزند.

سوراخ‌های اضافی به‌عنوان دریچه‌هایی عمل می‌کنند که به گازها اجازه خروج می‌دهند. همانطور که ریخته گری آهن سرد می‌شود، کارگران باید مراقب خروج گازها از قالب باشند و اطمینان حاصل کنند که گازها در داخل آن گیر نمی‌کنند، که باعث ایجاد حباب‌های ناخواسته در قالب می‌شود.

خنک کردن

به‌طور معمول، آهن مذاب بعد از حدود یک ساعت و نیم کمی خنک می‌شود؛ به اندازه‌ای که به کارگران ریخته گری اجازه می‌دهد قالب‌ها را خارج کنند.

در واقع، تقریبا یک روز طول می‌کشد تا آهن مذاب کاملا خنک شود. پس از پایان خنک سازی دریچه منهول، کارگران ریخته گری با استفاده از یک برس سیمی یا با قرار دادن ریخته گری خنک شده روی یک رنده ارتعاشی، ماسه را جدا می‌کنند.

در مرحله نهایی، فلز اضافی که سخت شده است، حذف می‌شود.

به‌عنوان آخرین مرحله از فرایند تولید دریچه‌های منهول، سطح را می‌توان شات بلاست کرد. این کار کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که دریچه یا پوشش منهول ضد لغزش و عاری از زنگ زدگی است و کاملا صاف در چارچوب خود قرار می‌گیرد.

اگرچه چدن بسیار مقرون به صرفه است، سایر مواد برای تولید دریچه‌های منهول مانند فولاد، پلاستیک و دریچه کامپوزیت نیز در تولید منحصربه‌فرد و در عین حال رایج هستند. رایانه‌ها حتی ممکن است در تولید دریچه‌های منهول در ایجاد طرح‌ها و تولید به کمک رایانه، به نام CAD-CAM، نقش داشته باشند.

این فناوری به طراحان دریچه‌های منهول اجازه می‌دهد تا الگوهای خود را از قالب‌های پلاستیکی توسط ماشین‌های اتوماتیک برش دهند. این فرآیند برای ساختن این دریچه‌ها تنها چند دقیقه طول می‌کشد.

درحالی‌که آینده تولید دریچه‌های منهول امیدوارکننده به نظر می‌رسد، پوشش‌های منهول امروزی به هنوز هم جالب هستند.

جمع‌بندی

روش تولید دریچه منهول برای فاضلاب، فرآیندی دقیق است که نیازمند توجه به جزئیات و رعایت استانداردهای کیفی است. این دریچه‌ها نقش مهمی در سیستم‌های فاضلاب دارند و نقاط دسترسی را برای نگهداری و بازرسی فراهم می‌کنند.

با استفاده از مواد با کیفیت بالا و روش‌های آزمایش دقیق، تولیدکنندگان می‌توانند از قابلیت اطمینان و طول عمر دریچه‌های منهول در سیستم‌های فاضلاب اطمینان حاصل کنند.

دریچه نانو پلیمری